HISTORIA TWIERDZY CHEŁMNO

         Miasto Chełmno założone w XIII wieku posiadało potężne mury miejskie, zachowane w dużej części do donia dzisiejszego. W historii budownictwa obronnego nastąpiła następnie długa przerwa. Dopiero pod koniec XIX wieku Sztab Generalny Cesarstwa Niemieckiego przystąpił do planowania nowoczesnych fortyfikacji wokół miasta.
         Twierdza w Chełmnie stanowiła element LINI OBRONY DOLNEJ WISŁY, w skład której wchodziły także twierdze w Toruniu, Grudziądzu, Malborku, przedmoście w Fordonie. W przeciwieństwie do wyżej wymienionych twierdz fortyfikacje Chełmna nie ochraniały przeprawy mostowej (mostu nie wybudowano z przyczyn ekonomicznych). Stały most w Chełmnie wybudowano dopiero w 1963 roku). Mieściła się tu jednak dogodna przeprawa promowa.
         O budowie twierdzy zadecydowano dość późno, bo dopiero w 1900 roku. W latach następnych (od 1901 roku) wybudowano 8 fortów piechoty, 4 schrony piechoty i 2 baterie armat 100 mm. Fortyfikacje były budowane tylko na prawym brzegu Wisły, w promieniu 5 - 8 km od centrum miasta. W zapolu zaplanowano budowę kolejnych 5 baterii artylerii. które miały być wybudowane dopiero w przypadku mobilizacji. Oficjalnie twierdza Chełmno rozpoczęła działalność decyzją rządu dopiero 4 czerwca 1910 roku.
         W 1914 roku przystąpiono do mobilizacyjnej rozbudowy twierdzy budując dodatkowych 6 schronów piechoty i 8 magazynów amunicyjnych, głównie na froncie południowym.
         W I wojnie światowej twierdza w Chełmnie nie uczestniczyła w walkach. Oddziały garnizonu twierdzy jako część składowa VII korpusu brały udział w zwycięskiej dla Cesartwa Niemieckiego bitwie pod Tannenbergiem.

Forty główne twierdzy Chełmno: